آهن از جمله عناصر ریزمغذی است که اهمیت زیادی در رشد گیاه دارد و این نشان دهنده لزوم مصرف کود آهن در طی مراحل رشدی گیاه است.

این عنصر در ساخت کلروفیل در گیاه و در نتیجه عمل تنفس و فتوسنتز و فعال­کردن آنزیم­های موثر در این فرایند ها، نقش مهمی دارد. این عنصر در گیاه غیر متحرک است و علائم کمبود آن مشابه با علائم کمبود ازت و منیزیم بوده با این تفاوت که علائم ابتدا در برگ های جوان ظاهر می شود.

با وجود کافی بودن میزان آهن در خاک، ممکن است کمبود آهن در گیاه مشاهده شود. PH بالای خاک، منگنز بالا (در اثر حرارت دادن خاک منگنز آزاد می شود و با شستشو از میزان آن کاسته می شود) و شرایط نامطلوب تهویه و رشد ضعیف بوته از دلایل عدم جذب آهن کافی توسط گیاه است.

کمبود آهن غالبا در خاک های شور و قلیایی و یا بیش از حد آهکی دیده می شود. غرقاب شدن ریشه و شرایط بی هوازی به دلیل عدم زهکشی مناسب، یا آبیاری بیش از حد، فسفر زیاد در خاک، تهویه نامطلوب خاک، حرارت و نور بیش از حد، کاربرد زیاد نیتریت ها، صدمه دیدن ریشه توسط نماتد­ها و بکاربردن بیش از حد برخی مواد آلی در خاک باعث کاهش میزان آهن خاک می شود.

علائم کمبود

علائم کمبود آهن در ابتدای فصل رشد و از برگ های جوان شروع می شود. در ابتدا بین رگبرگ ها به رنگ زرد روشن در میاید که اصطلاحا به آهن کلروز می گویند، اما رگبرگ ها سبز باقی می مانند. سپس تمام برگ زرد می شود و کلروفیل به طور کلی از بین می رود اما معمولا سوختگی برگ و بافت مردگی دیده نمی شود، برگ های مسن نیز به رنگ سبز تیره در میایند.

اگر کمبود حاد باشد رگبرگ های فرعی نیز کم رنگ می شوند. اگر برگ ها در معرض آفتاب شدید باشند، ممکن است برگ ها دچار سوختگی شوند. اندازه میوه ها نیز در کمبود آهن کوچک می ماند.

درمان

زهکشی مناسب و هوادهی خوب خاک، قابلیت استفاده از آهن را بالا می برد. استفاده از کود آهن کلاته تاثیر بسزایی در رفع علائم کمبود آهن دارد.